بر اساس آمار سازمان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر از ابتدای زمستان ۱۸ نفر در حوادث کوهستان‌های کشور جان خود را از دست داده‌اند.
به گزارش شهرآرانیوز، هفته‌های اخیر با ورود سامانه‌های بارشی و کاهش دما سازمان هواشناسی با صدور هشدار‌هایی نسبت به مخاطره‌آمیز بودن فعالیت‌های مرتبط با کوهستان مانند کوهنوردی توصیه کرده است که بی‌توجهی به آنها حتی می‌تواند خطرات جانی به همراه داشته باشد.
در حالی حوادث منجر به فوت در کوهستان‌های کشور رخ می‌دهد که تنها با توجه به یک هشدار ساده هواشناسی می‌توان از وقوع آن پیشگیری شود. تغییرات ناگهانی آب‌وهوا، خطرات ناشی از بهمن، طوفان، سرمازدگی و حتی گرمازدگی، همگی از خطراتی هستند که می‌توان آنها را با درک درست از پیش‌بینی‌های هواشناسی کاهش داد و بر همین اساس توجه به پیش‌بینی‌های هواشناسی برای عموم مردم به‌ویژه کوهنوردان و طبیعت‌گردان حیاتی است.
سازمان هواشناسی کشور و مراکز پیش‌بینی اطلاعات دقیقی درباره شرایط جوی ارائه می‌دهند که می‌تواند جان افراد را نجات دهد. این اطلاعات نه یک خبر روزمره که راهنمایی حیاتی برای برنامه‌ریزی صحیح سفر‌های کوهستانی و طبیعت‌گردی است.
وقتی هشدار‌های هواشناسی منتشر می‌شود، معمولاً به چند پدیده جوی اشاره می‌شود که می‌تواند برای کوهنوردان و طبیعت‌گردان تهدیدآمیز باشد؛ مه‌گرفتگی و کاهش دید، بارش برف و خطر بهمن، سرمازدگی و هیپوترمی، طوفان‌های محلی و وزش باد شدید و حتی سیلاب‌های ناگهانی.
مه غلیظ می‌تواند باعث گم‌شدن در مسیر‌های کوهستانی و افزایش خطر سقوط شود. تغییرات دما و بارش‌های جدید می‌تواند تعادل لایه‌های برف را بر هم بزند و منجر به ریزش بهمن شود. کاهش ناگهانی دما در ارتفاعات می‌تواند به سرعت باعث سرمازدگی و حتی مرگ شود. طوفان‌های کوهستانی نیز می‌تواند چادر‌های کوهنوردان را از جا بکند و حتی باعث سقوط از صخره‌ها شود. سیلاب‌های ناگهانی نیز اغلب در دره‌های مستعد سیلاب رخ می‌دهد؛ این سیلاب‌ها ناشی از بارش‌های شدید هستند.
کارشناسان پیش‌بینی اداره کل هواشناسی تاکید دارند که پیش‌بینی‌های هواشناسی به‌طور مداوم بر اساس داده‌های ماهواره‌ای و ایستگاه‌های زمینی به‌روزرسانی می‌شود. این اطلاعات می‌تواند تفاوت بین یک سفر ایمن و یک حادثه تلخ باشد. آنان همچنین درباره اهمیت توجه به هشدار‌ها اعلام می‌کنند که نادیده گرفتن هشدار‌های هواشناسی، مانند رانندگی در جاده‌ای پرخطر بدون توجه به علائم هشداردهنده است. این کار نه‌تنها جان فرد بلکه جان دیگران را نیز به خطر می‌اندازد.
توجه به پیش‌بینی‌های هواشناسی تنها یک توصیه ساده نیست؛ یک ضرورت است. هر ساله حوادثی مانند سقوط بهمن، گم‌شدن در مه، سرمازدگی یا گرفتار شدن در طوفان‌های ناگهانی جان انسان‌ها را می‌گیرد.
پیش‌بینی‌های هواشناسی فرآیندی علمی و دقیق است که بر پایه جمع‌آوری داده‌های جوی از منابع مختلف انجام می‌شود. این داده‌ها از طریق ایستگاه‌های هواشناسی زمینی با اندازه‌گیری دما، رطوبت، فشار هوا، سرعت و جهت باد، ماهواره‌های هواشناسی با ارائه تصاویر و داده‌های دقیق از حرکت ابرها، طوفان‌ها و تغییرات جوی، مدل‌های پیش‌بینی عددی با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته‌ای که با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده، وضعیت آب‌وهوا را برای ساعات و روز‌های آینده شبیه‌سازی می‌کند به دست می‌آید.
هشدار‌های هواشناسی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند که هر کدام سطح متفاوتی از خطر را نشان می‌دهد. زمانی که سازمان هواشناسی هشدار زرد صادر می‌کند به معنای این است که پدیده‌ای جوی رخ خواهد داد که ممکن است در سفر‌ها و انجام کار‌های روزمره اختلالاتی را ایجاد کند. هشدار زرد رنگ برای آگاهی مردم صادر می‌شود تا بتوانند آمادگی لازم را برای مواجهه با پدیده‌ای جوی که از حالت معمول کمی شدت بیشتری دارد، داشته باشند. از سوی دیگر مسئولان نیز در جریان این هشدار‌ها قرار می‌گیرند تا اگر لازم باشد تمهیداتی را بیندیشند.
هشدار نارنجی شدت بیشتری از هشدار زرد رنگ دارد. در این نوع از هشدار پیش‌بینی می‌شود که پدیده‌ای جوی اثرات منفی به دنبال داشته باشد و خسارت‌های احتمالی را سبب شود. هشدار نارنجی رنگ جهت آماده‌باش دستگاه‌های مسئول برای مقابله با یک پدیده خسارت‌زا صادر می‌شود.
هشدار قرمز رنگ بالاترین سطح هشدار است که پیش‌بینی می‌شود یک پدیده جوی می‌تواند خسارت‌های وسیعی به دنبال داشته باشد. از این‌رو با صدور هشدار قرمز به دستگاه‌های مختلف اعلام می‌کنیم که وارد عمل شوند و اقداماتی را برای کاهش خسارات وقوع پدیده‌های جوی انجام دهند.
بر همین اساس با بررسی اطلاعات هواشناسی و توجه به هشدار‌های رسمی، از جمله هشدار‌های زرد، نارنجی و قرمز می‌توان از وقوع مخاطرات جلوگیری کرد.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
